Queenie Chan’s Atmospheric Boarding Institution Secret Το Dreaming έχει ανατυπωθεί σε ένα ενιαίο όγκο που δεσμεύει τα τρία προηγούμενα βιβλία. Αυτή η επανέκδοση θέτει μια νέα έκδοση της ιστορίας στα ράφια, ενώ η επερχόμενη ταινία χρηματοδοτείται καθώς και την είσοδο στην παραγωγή.

Ανεξάρτητα από τα κίνητρα, αυτή η έκδοση ενός όγκου είναι μια ανώτερη μέθοδος για να ελέγξει αυτή την ιστορία γεμάτη αγωνία. (Και η αρχική πρόθεση του συγγραφέα · ο εκδότης ζήτησε να κυκλοφορήσει σε τρία ξεχωριστά βιβλία, τα οποία χρειάζονταν κάποια επεξεργασία καθώς και επανεγγραφή). Πίστευα ότι η ατμόσφαιρα, ενώ απεικονίστηκε κομψά καθώς και αποκαλύφθηκε, υπερισχύει της ανακάλυψης του τι συνέβαινε, κάτι που πραγματικά ήθελα. Χαίρομαι που τελικά έχω τη δυνατότητα να ανακαλύψω τι συνέβη.

Στο Dreaming, οι δίδυμες αδελφές μετακινούνται σε ένα απομακρυσμένο ίδρυμα επιβίβασης στη μέση του Αυστραλιανού Μπους. Η θεία τους είναι η διευθύντρια, ωστόσο, αφού τους έδειξε, φύγει. Οι γυναίκες λένε ότι πρέπει να προσποιούνται ότι είναι μόνο αδελφές, όχι δίδυμα, ο πρώτος δείκτης ό, τι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Έχετε δει πιθανώς παρόμοιες ιστορίες πριν, αν έχετε ελέγξει ποτέ κάτι που χαρακτηρίζει ένα αξιόπιστο-αλλά-weird οικοτροφείο, ωστόσο ο Chan κάνει ένα εξαιρετικό έργο που παράγει τον απαραίτητο αέρα της τρομακτικής.

Οι έφηβοι δεν καταλαβαίνουν αν μπορούν να εμπιστευτούν τα στοιχεία της Αρχής, οι αδελφές αρχίζουν να μεγαλώνουν, καθώς και υπάρχουν μυστηριώδεις φωνές καθώς και οράματα. Οι ανόητοι seances των μεσάνυχτων καθώς και άλλα παιχνίδια σημαίνουν κάτι περισσότερο σε μια σκοτεινή έρημο, ενώ τα όνειρα φαίνονται προφητικά ή αποκαλυπτικά ιστορικά μυστήρια καθώς και αναμνήσεις. Η γοτθική διάθεση είναι η αντοχή του κομματιού, που υποστηρίζεται από το αυστραλιανό περιβάλλον. Ο Chan είναι εξοικειωμένος με την περιοχή, η οποία της επιτρέπει ένα επίπεδο άνεσης με την τέχνη, ενώ φαίνεται ασυνήθιστο και απομακρυσμένο στον Αμερικανό αναγνώστη. Τα όνειρα των ονείρων καθώς και το ιστορικό κοστούμι είναι ιδιαίτερα οπτικά ελκυστικά, καθώς και αξίζει να παραμένουν. Βάζοντας τα πάντα κάτω από ένα κάλυμμα, δεν υπάρχει καμία καθυστέρηση στην ανακάλυψη του τι συμβαίνει καθώς και ποιος είναι υπεύθυνος, απλώς μια παρατεταμένη απόδραση σε έναν διαφορετικό κόσμο.

Από την άλλη πλευρά, η βηματοδότηση μπορεί να είναι εξαιρετικά ανομοιογενής, καθώς πίστευα ότι η τελική σκέψη ήταν λίγο μπερδεμένη. Ίσως προσπαθεί επίσης πολύ, προσπαθώντας να πλέξει μαζί λαογραφία των Αβορίγινγκ (με τις οποίες έχουν ληφθεί ελευθερίες, προφανώς), μυστικισμός, η τρέλα προέρχεται από τα ανυπολόγιστα οικιακά μυστικά, καθώς και τη σιωπηρή συζήτηση για το πόσο μακριά πρέπει να πάει κάποιος για να σώσει τη ζωή τους . Η θεία δεν επανεμφανίζεται ποτέ, η οποία φαίνεται μια παράξενη παράλειψη, καθώς και μερικοί από τους χαρακτήρες είναι απλές συσκευές σχεδίου. Μερικοί επίσης μιλούν στην έκθεση λίγο πολύ. Πιστεύω ακόμα ότι το πρώτο τμήμα, το αρχικό βιβλίο ένα, είναι το ισχυρότερο, ωστόσο, τότε είναι ευκολότερο να δημιουργηθεί μια ασυνήθιστη, πολυσύχναστη περίσταση παρά να το επιλύει με επιτυχία. Το βιβλίο αναφέρεται ως “δράμα/φρίκη”, ωστόσο το μυστήριο/φαντασία φαίνεται πιο ακριβές.

Νέο σε αυτόν τον τόμο είναι οκτώ έγχρωμες σελίδες, που περιέχουν πέντε εικονογραφήσεις σχήματος. Μια νέα σύντομη ιστορία που δείχνει τι συνέβη στο κτίριο του ιδρύματος. καθώς και μια συνέντευξη με την Queenie Chan για το ιστορικό της καθώς και τις επιρροές. Επίσης, το μέγεθος του βιβλίου είναι κάπως μεγαλύτερο από το συνηθισμένο manga digest. Η ώθηση μεγέθους καθιστά το κείμενο εξαιρετικά απλό να διαβάσει, καθώς τα γράμματα έχουν γίνει μεγαλύτερα, καθώς και τα πρόσωπα είναι πιο εμφανή. Οι σημειώσεις από τον αρχικό πρώτο τόμο, για τα κίνητρα του Chan καθώς και από τη χώρα της Αυστραλίας, περιλαμβάνονται, ωστόσο όχι οι κούκλες χαρτιού που δημιούργησε. Οι σύντομες λωρίδες από το δεύτερο καθώς και οι τρίτοι τόμοι ανατυπώνονται επίσης, αν και περίεργα, αρχίζουν με το “Μέρος Δύο”.

Μερικά quibbles: Μου λείπει το αρχικό εξώφυλλο του πρώτου τόμου, με την τρομακτική σκιά του ενάντια σε ένα εξαιρετικά φωτισμένο παράθυρο που θα πρέπει να είναι καθησυχαστικό, ωστόσο κάπως είναι πιο ανατριχιαστικό. Αντ ‘αυτού, έχουμε ένα πιο γενικό κομμάτι με διαφορετικά πλάνα κεφαλής, καθώς και ένα ακατάλληλο φωτεινό φόρεμα. Μιλώντας για καλύμματα, υπάρχει μια αξιοσημείωτη ονομασία TM εμπορικού σήματος στο εξώφυλλο. (Αναρωτιέμαι αν η DC Comics έχει οποιοδήποτε είδος επιτοκίου σε αυτό;) Επιπλέον, θα ήταν ωραίο, υπό την προϋπόθεση ότι το μήκος των 600 σελίδων, αν αυτό το βιβλίο ήταν σε σκληρό όριο, η μέθοδος ήταν η συλλογή Dramacon. Αν και ανθεκτικό, φοβόμουν για την ακεραιότητα της δέσμευσης ενώ διαβάζω το μεσαίο τμήμα.

Η Queenie Chan έχει επίσης εικονογραφήσει τα γραφικά μυθιστορήματα από τον Dean Koontz καθώς και την υποβοηθούμενη ανακάλυψη Bento Comics, όπου μπορούν να βρεθούν περισσότερα από τα σύντομα έργα της. (Ο εκδότης παρείχε αντίγραφο αξιολόγησης.)

Μοιραστείτε αυτό:
Κελάδημα
Facebook
Ουρανός

Σχετικές αναρτήσεις:

Το όνειρο του Tokyopop να καταλήξει να είναι το Movietokyopop έχει αποκαλύψει μια προσφορά (ο σύνδεσμος δεν είναι πλέον διαθέσιμος) για να κάνει μια ταινία ζωντανής δράσης του ονείρου, η σειρά Oel Manga της Queenie Chan για ένα μυστηριώδες ίδρυμα επιβίβασης στο Australinull